สุดยอดร้านเบอร์เกอร์ในนิวยอร์ก

บล็อกนี้ ครอบครัวตัวพีเอาไขมันรอบพุงเป็นเดิมพันกันเลยทีเดียว (ฟู่ๆๆ เสียงไฟแห่งความเอาจริง)

ตอนอยู่เอเชียก็ชอบเบอร์เกอร์เป็นทุนเดิม แต่ไม่ค่อยได้ทานบ่อยเพราะร้านอร่อยถูกปากมีน้อย ดังนั้นพอมานิวยอร์ก พวกเราตั้งปณิธานว่าจะต้องเสาะหา ลองกินเบอร์เกอร์ที่เขาว่าอร่อยให้ได้มากที่สุด โดยจะพยายามประคองไม่ให้ระดับคลอเรสเตอรอลเกินเกณฑ์
นี่ก็ครบปีแล้ว…เลยถือโอกาสสรุปสุดยอดร้านเบอร์เกอร์ในนิวยอร์ก ที่ครอบครัวตัวพีมีโอกาสไปลองมานำเสนอ ร้านไหนชอบก็บอก ร้านไหนเฉยๆ ก็บอกกันตามตรง และจะอัพเดตบล็อกนี้ต่อไปเรื่อยๆ ถ้าได้ไปกินเพิ่ม

ระหว่างสำรวจตัวเองและจัดอันดับ ทำให้รู้ตัวว่า เบอร์เกอร์ที่เราชอบจริงๆ แล้ว ไม่จำเป็นต้องมีอะไรแฟนซี เติมนั่นเติมนี่ให้มากความ เอาแค่ของเบๆ คือเนื้อวัวดี ผักดองเปรี้ยว บันที่รสเข้ากับเนื้อ แกล้มด้วยฟรายส์อร่อยๆ แค่นี้ก็ฟินแล้ว

สำหรับราคา จะแยกเป็น 2 แบบคือกรูเมร์/NY Classics เบอร์เกอร์ เน้นใช้ของดี เสิร์ฟในร้านเป็นกิจจะลักษณะ ราคามักเริ่มต้นที่ $20 เมื่อบวกน้ำและทิป (18-20%) ก็อาจจะเกือบร้อยเหรียญได้ อีกแบบคือเบอร์เกอร์ราคาย่อมเยาว์ ถ้าร้านไหนราคาไม่น่าเกิน $40-50 จะวงเล็บไว้ด้านหลังว่า (ประหยัด) แบบนี้นะจ๊ะ

อันดับ 1 ร้าน J.G. Melon (ประหยัด)

เป็นเบอร์เกอร์เบๆ เหมือนที่เคยกินตอนประถม (เบอร์เกอร์สยามสเต็กนั่นไง!) ไม่มีอะไรแฟนซีทั้งสิ้นทั้งปวง มากันทื่อๆ นี่แหละ แต่เค้าใช้เนื้อดีหอมฉุยไม่เค็มเกิน โปะด้วยชีสเหลวๆ ตัดเลี่ยนด้วยแตงกวาดองแล้วมันเข้ากันสุดๆ (จะเพิ่มเบคอนก็ได้) รสชาติบาลานซ์มาก ที่สำคัญคือมาไซส์กำลังดี กินแล้วไม่จุกไม่เลี่ยน เสียอย่างเดียวคือที่นี่ฟรายส์มาแบบกลม ไม่ได้ดับเบิลฟรายส์ (แต่ก็จัดว่าอร่อยละ) เลยไม่ค่อยกรอบนอกนุ่มในออกแนวนิ่ม แต่โดยรวมแล้วเดินออกจากร้านแบบแฮปปี้ ไม่ใช่อารมณ์เหมือนพุงจะแตก

 

อันดับที่ 2 Burger Joint (ประหยัด)

เป็นร้านเบอร์เกอร์คอนเซ็ปต์เพิงข้างถนน เบอร์เกอร์มาในห่อกระดาษ ฟรายส์อยู่ในถุงกระดาษ สลัดอยู่ในแก้วพลาสติก ทุกอย่างคอนเซ็ปต์สตรีทเบอร์เกอร์สุดๆ แต่ดันไปเปิดในโรงแรม Le Parker Meridian บนถนนฟิฟธ์อะเวนิวค่า!! เดินจากล็อบบี้ติดหรูของรร.เข้าไปนี่แอบเหวอปนสนุกกับบรรยากาศที่อยู่ๆ ก็เปลี่ยนไป เบอร์เกอร์อร่อยแบบง่ายๆ รสชาติลงตัว ฟรายส์ก็อร่อยจริงจัง ขนาดก็พอเหมาะ ยัยเอ๋น้อยกินแล้วอิ่มกำลังดี ชอบและอยากไปกินอีกถ้ามีโอกาส คนมาต่อแถวกันเร็วมากตั้งแต่ร้านเปิดตอน 11 โมง

 

อันดับ 3 P.J. Clarke 

เบอร์เกอร์ร้านแรกในนิวยอร์กที่พวกเราไปกินกัน ถือเป็นจุดเริ่มต้นของ Burger Quest ที่ค่อยๆ สะสมทีละน้อยจนเติบใหญ่จนถึงตอนนี้ (รวมถึงขอบเอวที่หนาขึ้นเหมือนพิซซ่าขอบชีส) ที่นี่ใช้บันบริออช รสเลยออกหวานนิดๆ ตัดกับความเค็มของชีสและเนื้อลงตัว ฟรายส์เค้าอร่อยทั้งแบบธรรมดาและ Sweet Potato ขนมก็อร่อย มี oyster และค็อกเทลด้วย
ถ้านั่งกินที่ร้านอาจจะราคาสูงนิด ลองสั่งแบบ to go ซึ่งจะอยู่ด้านข้างร้านที่สาขาถนน 3rd Ave แล้วเอาไปนั่งกินตามปาร์ค หรือสวนของตึกไหนสักแห่งจะถูกกว่า ในคุณภาพอาหารเท่ากัน

 

อันดับ 4 Salvation Burger

เป็นร้านที่สปินออกมาจากต้นสังกัดคือร้าน Spotted Pig (อันจะกล่าวถึงต่อไป) เนื่องด้วยมีสาขาใกล้บ้าน พวกเราเลยไปกินกันบ่อย เบอร์เกอร์เค้ามีให้เลือกแค่ไม่กี่อย่าง แต่ค่อนข้างแฟนซี บางอันทำเหมือนดับเบิลแมคฯ แต่ใช้เนื้อคุณภาพดี เค้าใช้เนื้อดีกลิ่นห๊อมหอม เบอร์เกอร์บางเมนูใหญ่ เนื้อแยะแน่นปึ้ก ใครจะสั่งต้องดูดีๆ นะ (ดูจากราคาก็ได้) ฟรายส์ของที่นี่ขึ้นแท่นฟรายส์โปรดของยัยเอ๋น้อยเชียวนะ ทอดดีกรอบนอกนุ่มใน  แถมซอสมะเขือเทศอร่อย จิ้มกินกับฟรายส์แล้วเพลินมาก ขนมที่ชื่อว่า Glass banana อะไรนี่อร่อยนะ หอมมันลงตัว ไม่หวานมาก

 

อันดับ 5 Beecher’s

อันนี้เป็นกึ่งๆ เบอร์เกอร์กับชีสโทสต์ โดยมีส่วนประกอบทุกอย่างคือเบอร์เกอร์ ยกเว้นเขาใช้ขนมปังแทนบันกลมๆ อร่อยเหาะ รสหวานเค็มเปรี้ยวบาลานซ์กำลังดี มีสลัดกองโตให้ตัดเลี่ยน
ที่เขาดังอีกอย่างคือ mac&cheese ซึ่งมีส่วนผสมหลากหลายมาก ถ้าเลือกไม่ถูกจะให้พนักงานแนะนำสุ่มเอาก็ได้ แต่อย่าสั่ง Home fries นะไม่อร่อย มันนิ่ม (ร้านอาหารอยู่ชั้นล่าง)
เขามีโรงงานทำชีสอยู่ชั้นบน ใครชอบจะซื้อกลับไปกินบ้านก็ได้ ชีสที่เขาทำเองอร่อยนมๆ หน่อย มีให้เลือก 2 แบบ (แต่มีชีสอื่นๆ ขายรวมด้วยเยอะมาก) ใครไม่อยากกินแบบเป็นกิจจะลักษณะ จะมาสั่งชีสโทสต์กินตรงนี้เขาก็มีบริการ ราคาจะถูกกว่าด้านล่างหน่อย

 

อันดับ 6 ร้าน Ted’s Montana Grill

เป็นร้านที่คุณบูแอบดอดไปกินกับเพื่อนที่ทำงาน แต่นางชอบมาก เป็นเนื้อไบสัน โปะด้วยบลูชีส ทับด้วยหอมผัดหวานนิดๆ รสชาติเลยกลมกล่อมลงตัว นางบอกว่าจะพาอิฉันไปกินก็ยังไม่ได้ฤกษ์เบิกชัยซะที

 

อันดับ 7 ร้าน Corner Bistro (ประหยัด)

ร้านนี้จริงๆ คือบาร์ เน้นเสิร์ฟเหล้ายาปลาปิ้ง อาหารอย่างเดียวที่เสริ์ฟก็คือเบอร์เกอร์นี่ล่ะค่ะ จะว่าไปเบอร์เกอร์เค้าคลายของ JG.Melon ตรงที่ไม่มีอะไรแฟนซี มาชิ้นย่อมๆ พอดีกิน ต่างกันตรงเนื้อของร้านนี้จะหนากว่า ขนมปังบริออชรึก็บางจนแทบห่อเนื้อไม่มิด เนื้อเขาไม่ได้มีให้เลือกนะว่าจะ medium หรือ well done เขามาแบบสุกทั้งก้อนแต่มีน้ำเนื้อหอมๆ หยดติ๋งๆ เนื้อหอมและนุ่มกำลังกินเลย ที่สำคัญคือร้านนี้เขาไม่ปรุงรสเนื้อ เน้นความอร่อยแบบธรรมชาติ ดังนั้นมันจะมาแบบจืดๆ หน่อย แนะนำให้สั่ง Bistro Burger เพราะจะมีเบคอนเพิ่มความเค็ม ขณะที่เราสั่งชีสเบอร์เกอร์ธรรมดา(ไม่มีเบคอน) จะรู้สึกจืดหน่อยๆ ต้องคอยเหยาะเกลือ ทั้งที่ปกติไปร้านไหนไม่เคยมองหาขวดเกลือ ฟรายส์เค้าก็อร่อยมาตรฐาน กรอบนอกนุ่มใน เป็นร้านที่ไม่มีอะไรให้ติ ทั้งในแง่ของคุณภาพอาหารและราคา กินตอนบ่ายโมง อิ่มไปจนถึงบ่าย 5

 

ร้าน Pomme Frites 

ไหนๆ พูดถึงเบอร์เกอร์แล้ว ขอพ่วงด้วยร้านฟรายส์อีกร้านนึง ที่เพื่อนคนเมกันแนะนำมาว่าชอบมาก ไม่รู้ทำไมนะ อเมริกันฟรายส์ก็อร่อยดีออก แต่คนเมกันเองกลับบ้านเบลเยี่ยมฟรายส์? ซึ่งลักษณะจะเป็นฟรายส์ชิ้นอวบๆ เน้นความนิ่มมากกว่าความบาลานซ์ สิ่งนึงที่พอจะนึกออกว่าทำไมถึงฮิตนักหนา เพราะเขามีซอสไม่รู้กี่สิบแบบ ผสมวัตถุดิบสารพัดเท่าที่จะนึกออก ก็เลยน่าจะเป็นอะไรที่สนุกดี (มั้ง) ในร้านขายแค่ฟรายส์กับเบียร์จากเบลเยี่ยม ซึ่งน่าจะเข้ากันมากถ้าได้นั่งกิน (ร้านคนแน่นตลอดเวลา)

 

ส่วนร้านต่อไปนี้ คือเบอร์เกอร์ที่คนบอกว่าอร่อย หรือเป็นเบอร์เกอร์ที่คนแนะนำ แต่พวกเรากลับรู้สึกเฉยๆ นะ ใครกำลังจะไปกินก็ลองอ่านไว้พิจารณาดู

 

ร้าน Minetta Tavern 

เป็นหนึ่งในร้านแรกๆ ที่ไปกินกัน เพราะมีคนล่ำลือนักหนาว่า Black Label เบอร์เกอร์เค้าอร่อยงั้นงี้  แถมเปิดมาตั้งแต่ปี 1937 (มีการชุบโฉมร้านในปี 2009) ทว่ายังคงคอนเซ็ปต์ความคลาสสิกเหมือนเดิม (และไฟสลัวม๊าก มองเมนูแทบไม่เห็น)
เอาเข้าจริงเบอร์เกอร์รสชาติเข้มข้นมาก มาก้อนเล็กๆ แต่กินเลี่ยนตั้งแต่ครึ่งทาง (เป็นเบอร์เกอร์ที่เรากินไม่หมดก้อน!) เป็นเนื้อ prime-aged ที่นำไปปิ้งย่างอย่างดีจนได้ระดับความนุ่มนวล ส่วนฟรายส์เค้าก็กรอบนอกนุ่มในดี แต่…เราคงโชคร้าย เพราะดันได้จานที่ใส่เกลือหนักมือเป็นพิเศษ เพราะชิมของคุณบูแล้วไม่เค็มมากเท่า ดังนั้นเลยไม่ค่อยประทับใจเท่าไร แถมราคาก็ไม่ถูก (ก้อนละ $26)
แต่ที่ได้คะแนนคือบรรยากาศแบบ old school และพนักงานบริการดีมาก

 

ร้าน Smith & Wollensky

ร้านนี้เขาดังเรื่อง Steak รวมถึงอาหารประเภทเนื้อวัวทั้งเลย พวกเราชอบ Prime rib มากกว่าสเต็กเลยสั่งมากิน (ชิ้นใหญ่ม๊ากกกก) แล้วก็ชีสเบอร์เกอร์อีกที่นึงมาแชร์กัน
เนื้อวัวเค้ามีคุณภาพดีมากแหละไม่เถียง แต่เค้าใช้เนื้อแบบไม่มีกลิ่นหอมของวัวล่ะ นึกออกมะเวลาไปร้านเตี๋ยวเนื้อตุ๋นดีๆ สักร้าน จะได้กลิ่นหอมของเนื้อวัวแตะจมูกทันทีที่เดินเข้าไป นั่นแหละ…กลิ่นแบบนั้นไม่มีในเบอร์เกอร์ของที่นี่ เคี้ยวไปเหมือนเคี้ยวเนื้ออะไรสักอย่าง ที่อาจจะไม่ใช่เนื้อวัวก็ได้ ส่วนฟรายส์ก็เฉยๆ และราคาก็สูงได้เรื่อง จึงไม่คุ้มค่าที่จะกลับไปอีกครั้ง

 

ร้าน Shake Shack (ประหยัด)

ได้ยินชื่อร้านตั้งแต่ตัวเรายังเดินทางไปไม่ถึงนิวยอร์ก ก็คิดในใจว่าจะไปลองให้ได้ แต่พอเห็นคิวคนก็แอบสยอง อยู่มาจะครึ่งปีก็ยังไม่ได้ลองสักที
จนวันหนึ่งฟ้าเป็นใจ ให้เราเดินผ่านสาขาใกล้บ้านที่ไม่มีคิว เลยรีบเลี้ยวชแว้บบบเข้าไปสั่งทันที ว้าฮู้!!
ปรากฏว่า…ไม่อร่อยอย่างที่คิดอะ มันคือเบอร์เกอร์ฟาสต์ฟู้ดยกระดับ ใช้วัตถุดิบดีขึ้นมา แต่ไม่ได้บาลานซ์รสชาติให้ถูกปาก จำได้ลางๆ ว่าวันนั้นแค่่สั่งชีสเบอร์เกอร์ธรรมดา รู้สึกว่าเฉยๆ และคงไม่กลับไปกินอีก (เพราะมี Salvation burger, P.J.Clarke อยู่ใกล้บ้านให้เลือกโฮ่ๆ) ฟรายส์ก็ไม่ถูกใจ มันอ้วนเกินไป มีส่วนนิ่มมากกว่าส่วนกรอบ ส่วน Custard shake อร่อยนะ แต่ก็ไม่ได้ทำให้เราอยากกลับไปกินอีก ข้อดีของร้านนี้คือขนาดที่มาเล็กพออิ่ม

ร้าน Bareburger (ประหยัด)

ร้านนี้เป็น farm to table ของเบอร์เกอร์ และมีสาขากระจายทั่วไปในนิวยอร์ก เนื้อวัวก็เป็นแบบมันต่ำ ผักก็มาจากฟาร์มใกล้เคียง มีเมนูให้เรา mix&match เลือกไส้ ซอส เนื้อ ฯลฯ อะไรได้เองตั้งแต่ต้นจนจบ อะไรๆ ก็ดี ยกเว้นแต่พอกินแล้วรู้สึกเฉยๆ ไม่ว้าวจนรู้สึกอยากกลับไปกินอีก แต่ถ้าวันไหนเราอยากกินเบอร์เกอร์ปลอดเนื้อ เราจะไปร้านนี้กัน เพราะเค้ามีเมนูเบอร์เกอร์ปลอดเนื้อ ทำจากถั่วหลายแบบให้เลือก ฟรายส์กับหอมทอดจัดว่าอร่อยใช้ได้

 

ร้าน Spotted Pig

คุณบูพูดมาตลอด ว่าร้านนี้เป็นอันดับต้นๆในหลายๆ โผ แต่ที่ยังไม่พาเราไปกินซะที เพราะเธอบอกว่าเอ๋น้อยไม่ค่อยชอบบลูชีสนี่นา ร้านนี้ก็มีเบอร์เกอร์อยู่อย่างเดียว คือเบอร์เกอร์ที่ใส่บลูชีส
จนวันนึงความสงสัยก็ทำให้พวกเราไปพิสูจน์กันจนได้…
มันเป็นเบอร์เกอร์ที่แปลกนะ เพราะส่วนใหญ่เค้าไม่ใส่บลูชีสกัน เราชอบความแปลกของมัน แต่ที่ไม่ชอบมากๆ คือ “ความเค็ม” ที่ขนาดแบ่งกันกินสองคนยังเกือบไม่หมด เราเห็นแหละว่าเค้าใส่บลูชีสค่อนข้างน้อย แต่ธรรมชาติของชีสมันเค็มจัด จะไปลดมันด้วยการทำบลูชีสเองก็…ดูจะเล่นใหญ่เกินไป ดังนั้นเราก็รู้แล้วว่านี่ไม่ใช่เบอร์เกอร์แบบที่ชอบ
Shoestring fries ของเค้าเป็นเส้นจิ๋วเดียวดังว่า แปลกกว่าคนอื่นๆ อย่างเห็นได้ชัด มันกรอบอร่อยดี ชอบนะ แต่เสียเวลากินชิบเป๋ง เพราะหยิบเข้าปากได้ทีละไม่กี่เส้น วันนั้นกว่าจะกินฟรายส์หมดนี่แบบนานลื๊มมมม…
ชอบอีกอย่างคือบรรยากาศร้าน ที่สนุกสนานไม่เกร็ง อาหารอื่นเค้าก็จัดว่าไม่เลวนะ ไปแล้วจะสั่งเบอร์เกอร์แค่ 1 มาลองกับอย่างอื่นดูก็ได้

 

ร้าน Penelope 

เป็นหนึ่งในร้านบรันช์ที่ดังมากในนิวยอร์ก เราเดินผ่านทีไร(เสาร์-อา) มีคนรอคิวหน้าร้านตลอด จนวันนึงมีเวลาและไม่หิวจัด เลยร่วมจอยคิวด้วย อยากรู้นักว่ามันอร่อยสักแค่ไหนกัน
จริงๆ เมนูเด่นของเค้าคือครัวซองต์ยัดไส้ไข่ แต่เราดันไม่สั่ง อยากลองเบอร์เกอร์เค้ามากกว่า จึงสั่งอย่างมั่นใจ…เพื่อที่จะพานพบกับความเสียศูนย์ คือเนื้อมาแบบแห้งมาก รสชาติไม่บาลานซ์เลย ดังนั้นถ้าใครสามารถผ่านด่านอรหันต์คิวมาได้ ก็แนะนำให้สั่งบรันช์อย่างอื่นของเขาที่หน้าตาน่าทาน อย่าสั่งเบอร์เกอร์เด็ดขาดนะฮะ
คุณบูสั่งวาฟเฟิลฟักทอง แอปเปิลคาราเมล กินกับครีมอะไรสักอย่าง แต่มันก็ติดแป้งๆ นะ เราเฉยๆ คิดว่าถ้าคราวหน้ายังไม่เข็ดทั้งอาหารและพนักงานที่บริการช้า+หน้าตูด (แล้วฉันยังจะกลับไปเพื่อ!) อาจจะสั่งของเด็ดเขาคือครัวซองต์ยัดไส้ไข่

 

ร้าน Cook Shop 

นี่ก็อีก 1 ร้านบรันช์ชื่อดังในนิวยอร์ก ร้านใหญ่มากและคนกินแน่นร้านน่าไว้ใจได้ที่สุด ยัยเอ๋น้อยจึงไม่เข็ดหลาบ ดันไปสั่งเบอร์เกอร์ในร้าน brunch อีกแล้วครับท่าน…ผลที่ได้ก็คือรสชาติเฉยๆ ไม่ว้าว ไม่วาวอะไรทั้งปวง กินไปปวดตับไปเสียใจอย่างยิ่ง อย่างนึงอาจเพราะวันนั้นสั่งแบบ welldone ไง เนื้อเลยแห้งงงงงงงเชอ!
แต่ที่ร้านนี้เขาเด็ดมาก คือเครื่องดื่มค็อกเทลทั้งหลาย ไม่ว่าจะแบบมีแอลกอฮอล์หรือไม่ เขาทำออกมามาอร่อยเข้มข้นถึงใจจริงๆ
ร้านนี้ถึงจะมีคิว แต่ไปไม่นานก็ได้นั่งแล้ว ร้านนี้อยู่ใกล้ High Line ใครมาแถวนี้มีที่เที่ยวใกล้ๆ  คลิกดูที่นี่

 

ร้าน Burger & Lobster 

ปี 2012 เรากิน Lobster Roll ครั้งแรกที่ร้านเขาสาขาลอนดอน ตอนนั้นรู้สึกว้าว อู้ววว โอโหวววมากๆ คืออร่อยจนอยากกลับไปกินอีก
แต่…ทำไมมากินสาขานิวยอร์กถึงเฉยๆ ก็ไม่รู้? หรือเพราะนิวยอร์กมี Lobster Roll ร้านอื่นที่อร่อยกว่าเลยเกิดการเปรียบเทียบ? (แนะนำ Lobster Roll ร้าน Mary Fish Camp หรือ Red Hook Lobster ก็ได้)
เรื่องนั้นช่างมันก่อน ตอนนี้เรากำลังพูดถึงเบอร์เกอร์ต่างหาก แม้ชื่อร้านจะบอกว่าเบอร์เกอร์ แต่เอาเข้าจริงมันก็โอนะ แต่ไม่ได้ว้าววู้อู้หู โย่วๆ อะไรเลย ดังนั้นจึงเป็นอีกร้านนึงที่คงไม่กลับไปกินอีก (ถ้าอยู่นิวยอร์ก) ส่วน Lobster Roll ในบริออชบันก็ยังอร่อยดี แต่เชื่อเถอะว่าในนิวยอร์กมีที่อร่อยกว่านี้ หากินตามตลาดอาหารได้เลย

 

Wendy’s (ประหยัด)

ตอนอยู่สิงคโปร์ ชอบนัดเดทมื้อกลางวันกับคุณบูร้านนี้ เพราะเบอร์เกอร์เขาอร่อย ร้านคนไม่เยอะ เบอร์เกอร์ทำดีอร่อยเชียว แต่พอมาถึงยานแม่ที่เมกา ทำไมหน้าตามันเปลี่ยนไปฟระ? มันกลายเป็นเบอเกอร์ 19 บาทของแม็คไปเลยอะ รสชาติไม่ต้องพูดถึง เราจึงพานพบกันเพียงแค่ครั้งเดียวแล้วก็บั๋ยบายยย จึงเตือนเอาไว้ว่าถ้าใครชอบเวนดี้ส์ที่อื่น ถึงจะเป็นสาวหน้ากระเหมือนกัน แต่อาจจะมาจากคนละครอบครัว