เอ๋เป็นผู้หญิงธรรมดาๆ คนนึง…ที่รักการเดินทาง
ชอบที่จะได้สัมผัสกับประสบการณ์ใหม่ กินอาหารแปลก เห็นในสิ่งที่ไม่เคยเจอ อยู่ท่ามกลางคนพูดสำเนียงไม่คุ้นหู
ชอบความรู้สึกว่าเราคือกะเหรี่ยง ที่กำลังเรียนรู้โลกกว้างใหญ่ไพศาล เหมือนใครหลายๆ คนที่ผ่านเข้ามาอ่านหน้านี้
เป็นโลกที่เรียนรู้เท่าไหร่…ก็ไม่มีวันจบสิ้น
เอ๋โชคดี ที่มีโอกาสได้เดินทางไปยังหลายประเทศ หลายเมือง หลายจุดหมาย
ตื่นเต้นที่ได้เรียนรู้อะไรใหม่ๆ ที่บางครั้งเคยเข้าใจผิดมาแสนนาน
เช่น…ลอดช่องสิงคโปร์ที่ไทย กับที่สิงคโปร์ ต่างกัน
เช่น…กรีกโยเกิร์ต ที่กรีกจริงๆ นั้น รสชาติและเท็กซเจอร์มันต่างกันกับที่ขายส่วนอื่นๆ ในโลกอย่างเห็นได้ชัด
เช่น…คนไทยอยากไปทะเลกรีก คนกรีกอยากมาทะเลไทย
เช่น…หนุ่มสาวสวีเดนสูงยาวเข่าดี หน้าตาสวยหล่อ เป็นนางแบบนายแบบกันได้ทั้งเมือง
เช่น…อาหารลาว มีวัตถุดิบและรสชาติคล้ายอาหารเหนือ หรืออีสานตอนเหนือ
เช่น…การทำเส้นพาสต้าสด ไม่ยากอย่างที่เคยเข้าใจ
และอะไรอีกหลายๆ เช่น ที่ตอนนี้ยังนึกไม่ออก (วันนี้ถูกแม่ปลุกแต่ 7 โมง เช้าเกิ๊น!)
สิ่งหนึ่งก็คือ ดีใจที่ได้พบเจอคนดีๆ ระหว่างทาง จะมีคนไม่ดีบ้างก็ลืมๆ มันไป
ทั้งหมดล้วนทำให้เรารู้จักเปิดใจกว้าง ยอมรับวัฒนธรรมอื่นๆ ที่ผ่านเข้ามา
adaytrip diary เริ่มต้นที่ bloggang.com เมื่อหลายปีก่อน
มีจุดหมายเพื่อแบ่งปันประสบการณ์กิน-เที่ยว ของตัวเองและผองเพื่อนที่อนุญาต
หวังเสมอและอย่างยิ่งว่า ในบล็อกนี้จะมีข้อมูลที่เป็นประโยชน์สำหรับคนที่กำลังมองหามัน
ด้วยตัวเองก็เป็นคนหนึ่ง ที่เข้ามาค้นกุกกักในอินเทอร์เน็ต เวลาต้องการไปเที่ยวที่ไหนสักแห่ง
รูปที่ถ่ายมา สวยบ้าง ไม่สวยบ้าง ขึ้นอยู่กับเวลาที่มี และความขยัน-ขี้เกียจ
เวลาเห็นบล็อกคนอื่นถ่ายสวยๆ กำลังใจก็มา ปั้นแต่ละช็อตยังกะจะเข้าประกวดสมาคมภาพถ่ายโลก
แต่เวลาเหนื่อยล้า เร่งรีบ ก็แชะๆ ส่งไป
บางทีก็อยากตบเข่าฉาด…ทำไมฉันไม่ถ่ายตรงนั้น ตรงนี้มา (ฟระ!)
ความเห็นที่เขียนลงไปในบล็อก เกิดจากมุมมองและความรู้สึกของตัวเองล้วนๆ
ดังนั้นหากมีจุดไหนที่อ่านแล้วรู้สึกไม่ใช่ ไม่ตรงกับใจหรือความรู้สึกของใครเข้า
ให้ถือว่าเรามีรสนิยมที่แตกต่างกันในบางเรื่อง ขนาดแม่-ลูกยังชอบรสชาติต้มยำต่างกันได้
แล้วพวกเราที่มาจากต่างพ่อต่างแม่ จะมีความชอบที่ไม่เหมือนกันบ้างก็คงไม่แปลก
สำหรับทุกประสบการณ์ในบล็อกนี้ ต้องขอบคุณคุณบู คู่หู-คู่เที่ยว
ที่เป็นกำลังใจ ยุยงส่งเสริม ผลักดัน เตะก้น รุนหลัง ให้เอ๋เขียนจนเป็นชิ้นเป็นอันขึ้นมาได้
เพราะการจะเขียนอะไรสักอย่างไม่ง่าย แค่จะย่อรูป ใส่ตัวหนังสือลงไป มันกินเวลาไม่น้อยทีเดียว
หวังใจว่ามิตรรักแฟนบล็อกจะถูกใจ และคล้องพวงมาลัยติดแบงก์ให้กำลังใจหากไม่รบกวนเกินไปนัก
รักซำเหมอ
เอ๋น้อย
ภูเก็ต, ธันวาคม 2013
ปล.สนใจติดแบงก์หลังไมค์ ไม่ต้องกลัวใครเห็น
หรือต้องการข้อมูลเพิ่มเติม ส่งเมลมาคุยกันได้ที่ aetonio@hotmail.com ค่ะ
ถ้าตอบได้ยินดีเสมอ : )
adaytrip diary 