
เกาะเชิงเชา (Cheung Chau Island) คือหมู่บ้านชาวประมงเก่า ที่ปัจจุบันก็ยังมีชาวบ้านบางส่วนออกไปหาปลากันอยู่ สังเกตได้จากเรือหาปลาจำนวนมาก ที่จอดลอยลำอยู่แถวท่าเรือ (แต่ก็ไม่แน่ใจว่า ปลาที่เอามาขายใช่ปลาที่จับ หรือปลาที่อิมพอร์ตมา)
คนฮ่องกงพาครอบครัวมาเกาะเชิงเชา เพื่อเล่นน้ำริมหาดที่มีอยู่ 2 แห่งบนเกาะ ลักษณะคล้ายๆ เป็นทะเลบางแสนบ้านเรา ส่วนคู่หนุ่มสาวที่เขามาเดตกันบนเกาะ มักจูงมือกันเดินเล่นทั่วไปตามถนนเส้นเล็กๆ กินอาหารประจำเกาะ (ลูกชิ้นปลา ทั้งแบบเคลือบและไม่เคลือบซอสประเภทต่างๆ มะม่วงห่อสาหร่าย) ซึ่งเราว่าการเดินดูบ้านเมือง ร้านค้าเก่าๆ เข้าร้านนั้นนี้ ซื้อขนมชิ้นเล็กๆ หรือลูกชิ้นร้อนๆ มาแบ่งกันกินไปตามทางเนี่ยแหละ ของเด็ดของเชิงเชาเลย เพียงแค่ว่ามันอาจจะไม่มีอะไรโดดเด่น โฟโตจีนิกระดับแกรนด์สเกล ดึงดูดให้คนดั้นด้นมาถ่ายรูปกันล้นหลาม…แต่มันก็เป็นความสวยงามแบบเรียบง่ายไม่ใช่เหรอ
การเดินทางไปเกาะเชิงเชาไม่ยาก แค่ไปที่ท่าเรือ Central Pier เรือที่ไปมีตลอด 24 ชม. ใช้เวลาไม่เกินชม. ก็ถึง ค่าเรือวันธรรมดากับวันหยุดต่างกัน เช็คจากรูปภาพด้านล่างได้เลย เป๊ะๆ
วันที่เราไป…อากาศร้อนทะลุจุดเดือน เดินไปพื้นรองเท้าแทบละลายแปะไปตามถนน กางร่มไปเหอะ ยูวีก็ยังทิ่มแทงผ่านม่านผ้าไนล่อนมาทำร้ายกระบนแก้มเราอย่างไร้ปรานี ไม่แปลกใจสักนิดที่วันนั้นกลับบ้าน รู้สึกว่าตัวเป็นเหนี่ยงข้าวนอกนา
ส่วนตัวไม่คิดว่า คนที่มาเที่ยวฮ่องกงแค่ 3-4 วัน จะฝ่าด่านอรหันต์แลนด์มาร์กต่างๆ จัดเวลาไปถึงเกาะเชิงเชาได้ เพราะนอกจากจะไกลกว่าเกาะอื่นแล้ว ยังไม่มีอะไรเด่นเป็นพิเศษ คาเฟ่ก็มี แต่ไม่เก๋และจำนวนไม่แยะมาก ร้านคูลๆ หรือก็ไม่เท่าไหร่ ดังนั้นหลักๆ แล้วมันจึงเป็นแหล่งท่องเที่ยวของคนโลคัลเสียมากกว่า (หนีมวลมนุษย์ในเมือง ออกมาเจออากาศโปร่งๆ บ้าง)
ดังนั้นตามเรามาเที่ยวก่อนเปิดหูเปิดตา ถ้าใครตั้งใจอยากไป ก็จะได้เห็นอีกวิถีนึงของการใช้ชีวิตบนเกาะ เพราะที่นี่เขา “ไม่อนุญาตให้ใช้รถยนต์บนเกาะ” (นอกจากรถที่จำเป็นจริงๆ) ดังนั้นพาหนะหลักของคนทั่วไปก็คือจักรยาน (คุณบูอยู่ลำบากละ ขี่จักรยานไม่เป็น)
สรุปว่าวันนั้นกลับบ้านในสภาพตัวเหนอะ หน้าหนืด แต่ก็รู้สึกดีที่ได้ไปเดินเล่นเห็นฮ่องกงในอีกแบบนึงที่ต่างไปจากตึก-ตึก-ตึก (ที่ไม่ใช่เสียงหัวใจเต้น) บ้าง!!!




นั่งเรือไปเกาะ Cheung Chau
ไปที่ท่าเรือ Central Pier No.5 ซึ่งมีสะพานเชื่อมจากห้าง ifc ตรงร้าน Garetts, city super นะคะ ส่วนตารางเวลาเรือเช็คจากรูปนี้ได้ ใครมีบัตร octopus จะใช้แตะจ่ายเลยก็ได้ ถ้าใครไม่มีก็ซื้อตั๋วจากบูธตรงทางเข้า



ถนนเลียบทะเล ริมท่าเรือเฟอร์รี่
บริเวณนี้จะคึกคักเป็นพิเศษ มีร้านรวง ของที่ระลึก ร้านอาหาร ร้านสะดวกซื้อ ฯลฯ คนจะจับตัวกันหนาแน่นเป็นพิเศษ
พวกเราเดินออกจากท่าเรือได้ ก็เลี้ยวซ้ายเลาะทะเลไปเรื่อยๆ พอสุดก็เดินวกกลับเข้าไปเดินถนนชั้นใน ที่คู่ขนานกับถนนเลียบทะเลนั่นเอง แผนที่อะไรก็ไม่ได้ถือ ไม่ได้ศึกษา เดินไปเถอะ…ไม่หลงหรอก
แต่ถ้าเดินด้านขวา แล้วเลี้ยวหักมุมเข้าไปตรงจัตุรัสเมือง แถวนั้นเป็นแหล่ง ลูกชิ้นปลา ชุกชุมมาก มาแล้วต้องกินนะ ที่เชียร์ไม่ใช่เพราะเป็นของขึ้นชื่อเค้า แต่เพราะมันอร่อย! ถึงวันนั้นอากาศร้อนตับแลบ แต่การได้ลูกชิ้นปลา หรือปลาหมึกทอดเสร็จใหม่ๆ จากเตากรุ่นๆๆ แล้วมันแซบอีลี่จริงๆ บางร้านก็ขายแบบเพลนๆ คือไม่ราดซอส แต่บางร้านเน้นซอสสารพัดรูปแบบที่เราเลือกจุ่มได้ บ้างก็เป็นแกงกะหรี่ บ้างก็เป็นซอสหมาล่า บูเลยจัดแบบหมาล่ามา 1 …หื้มมม มันอร่อยมาก (ขณะพิมพ์น้ำลายเอ่อที่ลำคอ)











ชายหาดใน Cheung Chao



เดินเล่นในเกาะ Cheung Chau















More About me:
http://www.facebook.com/adaytripdiary
IG: Adaytrip_diary