เกริ่นไปบล็อกก่อน ว่าที่เราเลือกพักรร. Scandic Bypargen ก็เพราะอ่านรีวิวเห็นแต่คนบอกว่าเค้าบริการอาหารเช้าแบบเทรดิชันนอลนอร์วีเจี้ยนชุดใหญ่ไฟกะพริบ ดังนั้นแม้คืนแรกจะเข้านอนกันเกือบๆ เที่ยงคืน แต่คิดว่ายังไงก็ต้องตื่นก่อน 9 โมง ทันเวลาอาหารเช้าที่ปิดตอน 10.30 แน่นอน มั่นใจสุดๆ …จึงไม่ตั้งนาฬิกาปลุกข่า
ทว่าหากทุกอย่างเป็นไปตามที่คาดหวัง ชีวิตมนุษย์เราคงไม่มีใครพบพานความผิดหวัง…สินะ
เพราะปรากฏประโยคแรกที่ได้ยินจากปากบูตอนเช้าคือ “เอ๋น้อยๆ ตื่นเหอะ 11 โมงแล้ว”
อัลลลลลลลลลลลลลไล้?????!!!!!!!!!!!!!
คงเพราะเมื่อวานไม่ได้หลับดี ร่างกายเลยปิดระบบ ประกอบกับม่านโรงแรมหนามาก (สมกับเป็นประเทศอาทิตย์เที่ยงคืน ถ้าไม่หนาเดี๋ยวมีแสงลอดเข้าห้อง คนนอนไม่หลับอีก) ดังนั้นเช้าแรกเราจึงชวดอาหารไปอย่างน่าเสียดายที่สุดในโลก(อดประหยัด!) ทว่าความชะนีมองบวกก็เอิ้นว่า อย่างน้อยวันนี้ก็จะเที่ยวสนุกล่ะวะ เพราะได้นอนเต็มที่แล้ว
ตลาดปลาอีกรอบ
กว่าพวกเราจะออกจากรร.ก็เกือบเที่ยงละ กินอาหารเที่ยงให้เรียบร้อยแล้วเที่ยวยาวๆ เลยดีกว่า
เมื่อวานกินตลาดปลา outdoor วันนี้ลองเข้ามากิน indoor ดูบ้าง และก็อย่างที่บอกว่ากะเหรี่ยงถึงบางอ้อ เพราะอาหารดูดีกว่าในราคาถูกกว่า แถมนั่งสบาย อบอุ่น ไม่วุ่นวาย มีเมนูให้เลือกหลากหลาย เพราะเขามีครัวเป็นกิจจะลักษณะ ไม่ใช่แค่กะทะเทปันจี่ๆ ทอดๆ เหมือนตรง outdoor
อาหารอร่อยเลย ซุปนี่แบบไลท์ๆ แย่งกันกินหนุบหนับด้วยความหิวหมดใน 2 นาที บูสั่ง แซลมอนกับสแครมเบิลเอ้กบนขนมปังไรย์ นางก็ชอบอาหารของนาง ปลาแฮริ่งทอดของเราก็อร่อย คือชอบเมนูแฮร์ริ่งทอดตั้งแต่ตอนไปสตอกโฮล์ม แม้ที่นี่จะทอดคนละแบบ แต่ก็อร่อยตรงหนังกรอบนิดๆ เนื้อนุ่มๆ มันฝรั่งอบที่ตอนแรกกะแค่จิ้มชิมเฉยๆ ปรากฎมันฝรั่งหวานว่ะ! เลยสวาปามไปเกือบหมดจาน (หวังว่าจะไม่ใช่ GMO) และกินปลา 1 ตัวจนหมดเกลี้ยง อยากแพงนักใช่ไหมอาหาร….ฉันจะกินให้หมด!
ทั้งหมดราคา 460 NOK (เมื่อวาน 800 NOK! ฉันถูกปล้น!!!)
อะแควเรี่ยม
จากตลาดปลาเดินเลาะเลียบไปอะแควเรี่ยมราว 10 นาทีเอง ใช้บัตร Bergen pass ลดได้ 25% (ก็ยังต้องจ่ายอีกคนละ 200 NOK ประเทศไรเนี่ย อะไรๆ ก็แพง!) เป็นมิวเซี่ยมเล็กๆ ที่ครอบครัวพาลูกเด็กเล็กแดงมากันเยอะมาก เราไปตอนที่กำลังมีโชว์ให้อาหารซีลพอดี (สิงโตทะเล) แต่ละตัวอวบเนื้อเต้นดึ๋งๆ ทีเดียวตอนกระดอนขึ้นมาบนเวที
อาหารและน้ำที่อะแควเรียมแพงมาก ถ้าไม่จำเป็นอย่าได้มาหวังพึ่งที่นี่เชียว (น้ำเปล่าขวดละ 88 NOK) จริงๆ ตัวอะแควเรียมไม่ได้ใหญ่มาก แทงก์ฉลามก็สั้นแค่ 2-3 เมตรเอง ไม่มีแทงก์ใหญ่ มีแค่แทงก์เล็กๆ กระจายกันไป ปลารึก็ไม่ได้เยอะแยะอลังการ
แต่จุดเด่นคือเค้าเน้นปลาท้องถิ่น จำพวกปลาเศรษฐกิจทั้งหลาย ก็แซลมอน คอด แฮร์ริ่ง ที่เรากินๆ กันนั่นแหละ แม้มันไม่ได้มีสีสันสวยอะไร เป็นสีน้ำตาลหรือเทาเบๆ แต่ก็ทำให้เราได้เห็นมันตอนเป็นๆ บ้าง ไม่ใช่เห็นตอนอยู่ในจานแล้ว หรือกระทั่งว่าหัวปลาซาบะเป็นยังไง ปลาแฮร์ริ่งอาหารเช้าของเราหน้าตาเป็นไง เลยรู้ว่าแฮร์ริ่งเป็นปลาขี้ตื่นมากถึงขนาดห้ามคนเข้าใกล้แท้งก์ ไม่งั้นมันจะตกใจจนหงายท้องเดี้ยงไปเลย มาที่นี่จะได้เห็นนอร์วีเจี้ยนแแซลมอนตัวเล็กที่เกร็ดเงินวิบวับด้วย ตัวเล็กนิดเดียวเอง
จุดเด่น(หรือเปล่า?) อีกอย่างของที่นี่ คือเค้าไม่ได้หมั่นทำความสะอาดแท้งก์ ปล่อยให้สาหร่าย ตะไคร่ ตะกอนเกาะปลิวว่อนไปตามน้ำ ก็ได้อารมณ์ดิบๆ ไปอีกแบบนะ บางแท้งก์จัดเป็น frozen, pirates of the Caribbean เออแปลกดี 555 นอกนั้นก็มีพวกโซนป่าร้อนชื้น โซนงูให้เด็กๆ ดู ส่วนโซนให้จับปลาดาวนี่ทุกอะแควเรี่ยมต้องมีจริงๆ เด็กรุมกันตรึม
เดินผ่านบ้านน่ารัก
ใช้เวลาอยู่ในอะแควเรี่ยมราวๆ ชม.กว่า พอออกมาฝนเริ่มปรอย แต่เราเริ่มชินกับสภาพอากาศวิปลาสของที่นี่แล้ว เลยหยิบหมวกมาสวม เดินไปสักพักพอตกหนักขึ้นหน่อยก็เอาร่มมากาง ขณะที่บูแค่สวม rain jacket แล้วก็เดินดุ่ยๆ
จากหน้าอะแควเรี่ยม เราเดินตรงโดยไม่เลี้ยวซ้ายกลับไปทางเก่า จะได้เห็นอะไรอื่นบ้าง ซึ่งเป็นความคิดที่เยี่ยมมาก ถนนยังเป็นหินเหมือนเดิม เพราะเส้นทางนี้ผ่านบ้านไม้น่ารักๆ ที่ปลูกดอกไม้สวยๆ ไว้ด้านหน้ามีเพียบบบบบบบบบบบ จนแทบจะหยุดทุก 10 เมตร นี่สินะข้อดีของการมาหน้าร้อน ทำให้บ้านที่น่ารักๆ พวกนี้ ยิ่งน่ารักเข้าไปอีกหลายเวล แถมเจอแพบ้านสีสันที่บอกได้เลยว่า Notting hill จะต้องชิดซ้าย เพราะสีสันที่นี่เขาจัดจ้านและออร์แกนิกมาก ไม่ใช่เส้นทางนักท่องเที่ยวแท้ๆ แต่เขาอนุรักษ์ไว้สวยเลย แถมเป็นบ้านคนจริงด้วย
KODE museum
เป็นอาร์ตมิวเซียมใหญ่สุดในเมืองละ (บัตร Bergen pass เข้าฟรี) เพราะมีให้ดูตั้ง 4 อาคาร แบ่งแยกตามลักษณะงานที่จัดแสดง ตึกอยู่ใกล้กันนะ แต่มีคาเฟ่และช็อปแยกของใครของมัน ธีมใครธีมมัน โดยแต่ละตึกจะเรียกตามหมายเลขแบบง่ายๆ เลย
เราเข้าเบอร์ 1 ก่อน (เบอร์ 2 ปิด) เป็นพวกของดีไซน์และตกแต่ง อันนี้สนุกดี ชอบงานของช่างไม้คนนึงที่เค้าทำช้อนไม้วันละ 1 คันเป็นเวลา 1 ปี ซึ่งแต่ละคันโคตรน่ารักและไม่เหมือนกันเลย ด้วยความที่ไม้เค้าสวยอยู่แล้วเลยทำให้ช้อนยิ่งสวยไปอีก โอยตายๆๆๆ อยากเปิดกระจกแล้วฉกเอามาสักสิบคัน
เบอร์ 3 เป็นของเด็ดเค้าเลย เพราะเป็นงานจัดแสดงของคุณ Edward Munch ศิลปินดังของนอร์เวย์ (เจ้าของภาพ scream) มีห้องแสดงงานเค้า 3 ห้องรวด โดยแยกเป็นงานแต่ละยุค เริ่มจากยุคสามัญคือวาดหญิงสาวนั่งทอดหุ่ยริมทะเล ภาพวิวอะไรธรรมดา จนยุคต่อมาที่เค้าเกิดอารมณ์ติสท่าไหนไม่รู้ บอกจะไม่วาดภาพเมนสตรีมพวกนั้นแล้ว จะวาดแต่ภาพชีวิตจริงของมนุษย์เท่านั้น งานที่ออกมาเลยดาร์ก สยอง ใช้โทนสีมืด มองแล้วหม่นหมองมาก (scream ก็เกิดจากยุคนี้) จนต่อมาเค้าเกิดภาวะ nervous breakdown จากผลงานตัวเอง (อืม โทษใครได้) ประกอบกับช่วงนั้นแฟนสาวมาคลั่งใส่อีก เลยแอดมิตเข้ารพ.บำบัด และได้รับอินสะไปร์จากนักปรัชญาชาวเยอรมัน เกี่ยวกับชีวิตด้านบวก เช่นการอาบแดด การออกกำลัง ดังนั้นงานต่อๆ มาของเค้าเลยค่อยกลับมามีสีสันน่ามอง แต่ว่า…ภาพ scream ไม่ได้อยู่ที่นี่นะ
เบอร์ 4
เป็นงานของศิลปินนอร์วีเจี้ยนคนอื่น เราชอบของคุณ Nikolai Astrup ศิลปินอ่อนแอขี้โรค ที่เรียนรู้การวาดภาพด้วยตัวเอง งานเค้าสวย เน้นภาพซัมเมอร์ดอกไม้เหลืองๆ กระจายเต็มทุ่งบนเขา ภาพ midsummer night สมัยเก่าที่เออนะ ทำให้เรารู้ว่าเหตุการณ์มันยังไง คือชอบ เดินดูได้นาน
สเต็กร้าน Trancher
บอกบูเด็ดขาดว่าอาหารค่ำนี้ขอ “ปลอดปลา!” บูจึงพุ่งเป้าไปที่ร้านสเต็ก เพราะเนื้อนอร์เวย์เขาก็ขึ้นชื่อว่าดีเด่นใช่ย่อย
บูตั้งแทกทริปในไอจีว่า #boobeefishoverdosetrip เพราะกินปลาติดกันมา 3 มื้อตั้งแต่แลนด์ Bergen ถึงจะชอบปลาและรู้ว่ามันดีแค่ไหน แต่แหม…กินมากไปก็เลี่ยนเหอะมะ!
นางอ่านๆ พบว่านอร์วีเจี้ยนกินปลาสัปดาห์ละประมาณ 4 มื้อ ก็ไม่แปลก เพราะไดเอ็ตเค้ามีปลาเยอะมาก ทั้งสดทั้งหมักสารพัด อย่าง Pluk fish ที่บูเพิ่งกินร้านเพนกวินเมื่อวาน เห็นคนบอกว่าน่าเบื่อน้อยกว่าเมนูอื่นแล้ว เพราะมี bacon bits และมี white sauce ให้ได้รสอื่นพอกล้อมแกล้ม ไม่ใช่จับปลามาย่าง มาทอดกันดื้อๆ (อา…สยองจริง ถ้าต้องย้ายมาอยู่ประเทศนี้ ฉันต้องอิมพอร์ตพริกแห้ง พริกสดเข้ามาเองสินะ!)
บรรยากาศร้านสเต็กดี มีโลคัลมากันเป็นกลุ่ม เข้าใจว่านทท.มาเมืองนี้กันแค่คืนเดียว และแค่กินซีฟู้ดก็คงกลับกันไปหมดแล้ว ไม่เหมือนเราที่กินหลายมื้อมากจนชักเลี่ยนซีฟู้ด บอกบูว่าทริปนี้คงได้กินอาหารไทยแจมๆ ด้วยแน่นอน เพราะคงทนกินปลาติดกันทุกวันไม่ไหว แม้มันจะมี DHA, omega3 ที่เป็นประโยชน์กับเบบี๋มากก็ตาม
เนื้อนอร์เวย์เขากลิ่นต่างไปนะ แต่อร่อย นุ่ม ลีน เค้าจะอบเนื้อเป็น roast beef ในสภาพ medium พอเราสั่ง medium well เขาก็จะเอาเนื้อไปเซียร์บนกะทะให้สุกขึ้นอีกหน่อย
พวกเราตัดสินใจถูกที่สั่งเนื้อแบบไม่ราดซอสเพราะอยากได้รสเนื้อเต็มๆ และมันเยี่ยมมากเมื่อโรย salt flakes ลงไปกินตัดเค็มปะแล่มๆ สลัดที่มาพร้อมเซ็ตก็ใช้ได้ กินเนื้อกับแครอตย่างหวานๆ ถั่วและ snow peas แล้วอร่อย เนื้อเค้ามีให้เลือก 3 คัตคือ 150 g. 250 g และน่าจะ 350 g. ไซด์พวกผักทั้งหลายคิดที่ละ 40 NOK มื้อนี้สะระตะแล้ว 580 NOK
กินเสร็จ เดินเล่นไปทั่ว เจอบ้านไม้น่ารัก (ตลอดเวลา!) แล้วก็กลับมาเก็บของที่โรงแรม จบวันอย่างสวยงามนามเพราะ พร้อมอาการปวดหัวเล็กน้อย สงสัยนอนผิดเวลา เจ็ตแลก พรุ่งนี้คงดีขึ้น
จบทริปวันที่สองอย่างซอฟท์ๆ ตื่นเกือบเที่ยง บวกฝนตกทั้งวัน เที่ยวได้เท่านี้อิฉันดีใจละ
adaytrip diary 