ซิดนีย์ไดอารี่ 4

 

จำใจจากบ้านคุณ Paul

พักที่นี่ให้ความรู้สึก Home away from home ตามคอนเซ็ปต์ของ airbnb จริงๆ เพราะห้องขนาดกะทัดรัดมีทุกสิ่งให้เลือกสรร จัดมุมอย่างเหมาะเจาะ ทั้งโต๊ะอาหาร มุมนั่งเล่นโซฟาตัวยาว และมุมเตียงที่หลบหลืบเข้าไปด้านใน หนำซ้ำยังมีเครื่องซักผ้าพร้อมผงซักฟอกให้ใช้ มีที่ตากผ้าไฟฟ้าด้วยยยยย เลิฟมาก เชียร์นะสำหรับคนที่กำลังมองหาที่พักในซิดนีย์ คุณ Paul เป็นคนน่ารักมากๆ

 

Breakfast at The Fern

เรามีไฟล์ทไปเมลเบิร์นตอน 12.00 ตั้งใจว่าจะออกจากบ้านตอน 10.30 เลยเดินไปกินอาหารเช้าที่ร้านชื่อ The Fern ย่าน Red Fern  ใกล้แค่ 5 นาทีเอง

The Fern ฟังกี้กว่าที่คิดแยะมาก สภาพร้านมีความเป็นบาร์สูงกว่าร้านอาหาร ตอนแรกเรานึกว่าร้านยังไม่เปิด แต่พอเห็นคนเดินถือถ้วยกาแฟออกมา เจ้าบูเลยยื่นหน้าน่าสงสารเข้าไปถามว่า “เปิดรึยังค้าบบบ”

อาหารมาตรฐาน เราสั่ง eggs sunny side up with bacon ส่วนเจ้าบู with smoked pork belly กินน้ำส้มกันคนละแก้ว กาแฟคนละแก้ว รวมๆ แล้วจ่ายไป 45

ใกล้ๆ กันมีไปรษณีย์เลยแวะไปหย่อนโปสการ์ด ก่อนกลับบ้านมาผึ่งพุง ถ่ายรูปคู่กับบ้านส่งไปให้ลุงพอลเป็นที่ระลึก แล้วนั่งแท็กซี่มาสนามบิน ค่าแท็กซี่ 21 เหรียญ ปิดทริปสุดสั้นที่ซิดนีย์อย่างสวยงาม

 

Self check-in

จากซิดนีย์ ไป เมลเบิร์น ใช้เวลาประมาณ 1.20 ชม.

อึ้งตั้งกะความงดงาม ขนาดสนามบินภายในประเทศยังดูดีซะ มีร้านรวงมากมาย ร้านหนังสือปาเข้าไป 3 ร้าน ร้านกาแฟอีก 2-3 ร้าน ร้านเครื่องเขียน Kikki.K ก็มี เดินสนุกเพลินเกินห้ามใจ

ทางสนามบินเตรียมคีออสให้เช็คอินเองไว้แยะมากๆ เราสามารถเช็คอิน พิมพ์บอร์ดดิ้งพาส และ luggage tag ด้วยตัวเองได้ภายในไม่เกิน 3 นาที!  ตื่นเต้นม๊าก เพราะเป็นครั้งแรกที่ทำทุกอย่างเองหมด ไปจนกระทั่งแปะสติกเกอร์และโหลดกระเป๋าขึ้นสายพานเอง ซึ่งทุกขั้นตอนมีคำสั่งชี้นำอย่างละเอียดไม่วุ่นวาย สมัยนั้นระบบนี้ค่อนข้างใหม่ แต่เดี๋ยวนี้เป็นเรื่องธรรมดาไปแล้วเนาะ แต่ถ้าใครขี้เกียจทำเอง เค้าก็มีเคาน์เตอร์พนักงานให้ เพียงแค่ว่าสัดส่วนน้อยมากคือ 3 ต่อ 30 (คน ต่อ เครื่อง)

อารมณ์มันเหมือนสมัยที่เราไม่มีทางคิดได้ว่า wifi จะเกิดขึ้นในโลก การเล่นเน็ตจะต้องผ่านการหมุนด้วยโมเด็ม 54K ฟังเสียง ติ๊งหน่อง ติ๊งหน่อง ซู่ ซ่าาาาาา ก่อนที่จะเชื่อมเข้าสัญญาณ และไหว้วอนขออย่าให้ connection ขาดเช่นเมื่อสิบกว่าปีก่อนยังไงอย่างนั้น

 

ที่พักในเมลเบิร์น

นี่เป็นการมาเมลเบิร์นครั้งที่ 2 เราเลือกพัก airbnb ที่เดิมคือบ้านของธันย่า เพราะใกล้สถานีรถไฟแค่ 3 นาทีถึง ห้องกว้างขวางเพียงพอ มีครัวพร้อมเครื่องปรุงสารพัดรูปแบบ (เธอบอกแขกทิ้งไว้ให้ก็เยอะ) สงบนอนสบาย ใจกลางเมือง ใกล้ halftix ซึ่งเป็นเคาน์เตอร์ขายตั๋วราคาถูกด้วยยยยย

ธันย่าจำพวกเราได้ และจำได้ว่าพวกเราชอบอะไร (เอ๋น้อยคราฟท์ ของน่ารัก / บู อาหาร) บ้านเธอไม่เปลี่ยนไปจากคราวก่อนที่มา มีแค่ภาพที่เพิ่มเติมขึ้นน่าจะจากการเดินทางไปอินเดียของเธอ สุดท้ายพอกลับอิฉันลืมต่างหูเพชรไว้ที่หน้ากระจกในห้องน้ำ ธันย่าก็อุตส่าห์ส่งลงทะเบียนกลับมาให้ ห่อต่างหูด้วยทิสชู่พรมน้ำหอมฉุยจนอยากจะกลับไปหอมแก้มคนส่งสักฟอด! สรุปคือแนะนำค่ะ ไม่ดีจริงยัยเมียและคุณบูไม่กลับมาพักซ้ำหรอกนะค้า

สนใจบ้านธันย่า คลิกดูรายละเอียดได้จากลิงก์นี้ค่ะ https://www.airbnb.com/rooms/78211

เมลเบิร์นจ๋า ยัยเมียกับคุณบูกำลังจะไปแล้วหนา รอพวกเราโด้ยยยยยย!