เมืองออนเซ็น Kurogawa

สำหรับเรา…การมาเที่ยวคุโรกาว่า ถือเป็นไฮไลต์ของทริปคิวชูครั้งนี้เลย
Kurogawa เป็นเมืองเล็กๆ กลางเขากลางนา แทบเรียกได้ว่าเป็นเมืองผ่าน ระหว่างคุมาโมโต้ – Yufuin หรือ Beppu ด้วยซ้ำ แต่ถ้าใครชอบออนเซ็นเข้าเส้นล่ะก็ มาที่นี่จะได้พบพานกับระดับความฟินขั้นสูงแน่นอน

อ่านบล็อกเก่าๆ ของบันทึกเที่ยวคิวชู
ฟุกุโอกะ / Kagoshima / Kumamoto / Beppu / Yufuin

รถบัสจาก Kumamoto – Kurogawa

เหมือนได้นั่งบัสชมสถานที่ท่องเที่ยวหลายแห่งโดยไม่ต้องเสียสตางค์เพิ่มเติม แม้จะแอบกลัวเค้าขาดทุน เพราะทั้งคันมีคนขึ้นแค่ 6 คน ระหว่างทางมีขึ้นเพิ่มบ้างประปราย แต่ก็ยังไม่ถึงครึ่งคันรถอยู่ดี

รถบัสนี้ผ่านทั้ง Aso Farm Land ที่ตอนแรกอยากมาแต่ไม่รู้ว่ามันไกลขนาดนี้ และ Mt.Aso ที่ตอนเราไปเค้าปิดไม่ให้ขึ้นเนื่องจากมีการปะทุของภูเขาไฟ จนเกิดควันกลิ่นกำมะถันกรุ่นไปทั่วบริเวณ (แค่เปิดประตูรถส่งคนลง กลิ่นกำมะถันก็อวลไปทั้งคัน)

ที่สำคัญภูมิประเทศระหว่างทางนี่แจ่ม! คือเป็นเหมือนที่ราบที่เกิดจากการทรุดตัวของภูเขาไฟ ทำให้มีเทือกเขาติดกันเป็นแนวยาวเหยียดเหมือนแกรนด์แคนยอน แล้วลาดลงไปเป็นภูเขาหญ้าไกลสุดลูกหูลูกตา ส่วนด้านล่างก็คือนาข้าวของคนที่ตอนนี้ข้าวเริ่มสุกพร้อมจะเก็บเกี่ยวแล้ว คือมันสวย มันแตกต่าง ไม่เคยเห็นที่ไหน เป็นเอกลักษณ์ และเราได้มาเห็นแบบฟรีๆ แฮ่…. มีเจอครอบครัวกวางอยู่บนยอดเขาด้วย

นั่งดูไปเพลินๆ สักพักสติก็ขาดผึง (หลับ)

Onsen Passport

และพอลงรถ สิ่งที่เกิดขึ้นก็เป็นดังคาด คือ…อากาศเย็นจัด มันต้องแบบนี้สิเมืองออนเซ็น! คนลงรถกันหมดทั้งคันเลย ขณะที่คนที่รอทั้งหมดก็กรูขึ้นมาเช่นกัน (แต่ยังไม่เต็มคันอยู่ดี)

เราต้องไป Tourist information Center ก่อน อ่านเจอในบล็อกบอกว่าอยู่ใกล้ที่ลงบัส แต่…เอาเข้าจริงแล้วมันไกลเหมือนกันนะ โดยเฉพาะกะคนเพิ่งตื่น!!

ลักษณะพิเศษของเมืองเล็กๆ แห่งนี้ คือมีออนเซ็นชุกชุมมาก (หลายๆ สิบแห่ง) บางแห่งก็เป็นออนเซ็นอย่างเดียวไม่มีที่พัก แต่ส่วนใหญ่เป็นออนเซ็นพ่วงเรียวกัง ซึ่งปกติอย่างหลังเนี่ยที่เมืองอื่นไม่ค่อยอนุญาตให้คนนอกเข้าไปใช้บริการบ่ออนเซ็นหรอก เพราะเขาตั้งราคาค่าพักค่อนข้างสูง ต้องมีความสงบและเป็นส่วนตัวให้แขกมากหน่อย แต่ที่เมืองนี้เขาร่วมมือร่วมใจผนึกกำลัง ทุกเรียวกังเปิดออนเซ็นของตัวเองให้แขกขาจรได้มาใช้บริการด้วย! และแต่ละออนเซ็นก็มีลักษณะพิเศษเฉพาะของตัวเองแตกต่างกันไป มันน่าตื่นเต้นไหมล่ะ!!!

เพื่อให้การจุ่มตัวในออนเซ็นเป็นไปอย่างราบรื่น แบบฉบับ Onsen hopper ที่ดี เราควรต้องมี onsen passport เสียก่อน ซึ่งซื้อได้ที่ Tourist Information Center ราคาอันละ 1,200 เยน เป็นที่ห้อยคอไม้กลมๆ มีมาสคอตเป็นคุมะและคุณลุง เวลาจะไปจุ่มบ่อไหนก็ยื่นให้เขาดู เขาจะดึงสติกเกอร์ที่อยู่ด้านหลังไปและสแตมป์ตราของออนเซ็นไว้แทนที่ ใช้เข้าได้ 3 บ่อ (ปกติบ่อนึงค่าจุ่มอยู่ราว 500 เยน/บ่อ) หมดอายุในอีก 6 เดือนข้างหน้า มีอันนี้ล่ะรับรองแจ่ม!

Kuragawaso

Kurogawaso คือเรียวกังที่เราเลือกพัก ซึ่ง…ดันอยู่ไกลสุดขอบเมืองเลยเชียว จาก Tourist Info ต้องเดินขึ้นลงเขาตามถนนเส้นเล็กๆ ขรุขระ จนจุดนึงล้อกระเป๋าเดินทางใบเล็กที่ลากตุเลงๆ ไปด้วยหลุดออกมาเป็นเสี่ยง (มันก็เก่าแล้วด้วยอะเนาะ)

ระหว่างทางไปเรียวกัง ทิวทัศน์น่าตื่นเต้นตื่นตูมมาก เนื่องจากเมืองถูกโอบล้อมด้วยเขา ป่าสน ลำธารเชี่ยวกราก (นึกถึงภาพหมีร้องก๊าซขึ้นมาขณะจับปลาในลำธาร) บ้านเรือนผู้คนที่ปลูกดอกไม้ ทำแปลงสวนครัวเล็กๆ ศาลเจ้าเก่าแก่ ร้านขนมของฝาก

ที่เลือกพักนี่เพราะออนเซ็นของ Kurogawaso เองก็ติดอันดับต้นๆ ของเมืองด้วย เราจะได้ไม่พลาดของดีเด็ด และตัวห้องก็ดูโอเค ลักษณะเหมือนห้องพักโรงแรม ที่ปูเสื่อตาตามิ จัดให้นอนฟูกแทนเตียง ขนาดห้องค่อนข้างเล็ก และไม่มีห้องพิเศษเพิ่มเติม มีแค่ห้องน้ำ แต่ไม่มีห้องอาบน้ำ จุดเด็ดของเขาต้องบอกเลยว่า “พนักงานคุณป้า” ที่เอาใจใส่ขั้นสุด เช่น…ยูกาตะที่บูใส่สั้นเกินไปแต่ดูไม่น่าเกลียดนะ (นางสูงไปนิด) ป้าเหลือบมาเห็นปุ๊บรีบบอกว่าเปลี่ยนเถอะค่ะคุณ แล้วรีบกุลีกุจอไปเอาไซส์ใหญ่กว่ามาให้ แถมบอกว่าให้ใส่เสื้อทับออกไปด้วยนะ วันนี้ลมแรง

หรืออีกทีตอนเราถือกระเป๋าจิ๋วเตรียมออกไป Onsen Hopper คุณป้าก็เรียกมาถามว่ามีผ้าเช็ดตัวผืนเล็กแล้วหรือยัง (บางจุดก็รู้สึกถึงความเอื้ออาทรคล้ายแม่) พอรู้ว่าพวกเราไม่มี (กะไปซื้อผ้าคุมะตรงหน้าออนเซ็น) ป้าก็หยิบผืนใหม่มาให้คนละ 2 ผืน เพราะรู้ว่าเรายังเหลือสติกเกอร์ใช้ได้อีก 2 ดวง! (ผ้าขนหนูผืนเล็กสำหรับแช่ออนเซ็นพวกนี้ มักเป็นของราคาถูก ผืนบางๆ ใช้ไม่กี่ครั้งก็ทิ้ง เรียวกังจึงมีผืนใหม่ให้เสมอ)

ส่วนอาหารเย็นแบบไคเซกิของ Kurogawaso อร่อยและแปลกใช้ได้ เน้นปลาเป็นหลัก (และแน่นอน local produce พวกผักดอง ข้าว) มีของที่ไม่เคยกินหลายๆ อย่าง เช่นลูกชิ้นปลากับปลาหมึกที่เท็กซเจอร์แปลกมาก ปลา sweet fish เราก็ได้กินอีก! หอมกรุ่นเหมือนเคย อาหารคำเล็กๆ จุบจิบก็อร่อย ทำให้เรานได้เยอะมาก คือเกือบทั้งหมดที่น้องหนูเสิร์ฟมาให้ ทั้งที่ปกติจะต้องเบี่ยงบ่ายให้บูไปซะเกือบครึ่งคอร์ส

หลังอาหารคืนนั้นเราเดินออกไปย่อยอาหาร ตามถนนเส้นเล็กๆ ที่เดินไปๆ มาๆ ตอนเย็นนั่นแหละ (จังหวะนั้นมีหนุ่ม 4 คน พากันถือกระเป๋าจิ๋วออกไปออนเซ็นที่อื่นกันในเวลาสามทุ่ม!)  อากาศเย็นจัด บางจุดเหมือนมีฝอยน้ำปลิวมาจากฟ้า เข้าใจว่าน่าจะละอองน้ำจากลำธาร คนเดินน้อยกว่าตอนหัวค่ำ คงเพราะเข้าไปกินอาหารอุ่นๆกันในเรียวกังหมด พวกเราเดินครบรอบก็กลับมา ถึงถนนบางช่วงจะค่อนข้างมืด ทางเงียบสงัดแต่เดินได้ปลอดภัย ดาวเต็มฟ้าเชียว

อาหารเช้าที่เรียวกัง
แน่นอนว่าเต็มคราบ เน้นผักดอง มีปลาชิ้นเล็กๆ เป็นโปรตีนกับไข่ม้วน (ไม่หวาน) ซุปมิโซเค้าใส่เต้าหู้แผ่นใหญ่ มีเต้าหู้ตุ๋นไฟมาให้ต่างหากอีก นัตโตและไข่ดิบให้ผสมกับข้าวก็มี การกินอาหารเช้าที่เรียวกังเสร็จแล้วขึ้นมางีบบนห้อง ขณะที่ฝนตกปรอยๆ เปาะปะบนใบเมเปิลข้างหน้าต่างเนี่ย…มันไม่ผิดกับสวรรค์เลยนะ

Onsen Hopper

สรุปว่ามาคราวนี้ พวกเราได้ใช้บริการ Onsen Passport แบบเต็มแม็กคือ 3 แห่ง รวมกับออนเซ็นที่เรียวกังของตัวเองอีก รวมทั้งสิ้น 4 แห่ง และพบว่า…เราชอบออนเซ็นที่ yamamizuki ที่สุด รองลงมาคือออนเซ็นที่เรียวกังของตัวเอง (Kurogawaso)

ข้อดีของการนอนค้างเพื่อทำ Onsen hopper คือเราได้ใส่ยูตากะกับเกี๊ยะไม้ เดินท่อมๆ ไปตามออนเซ็นต่างๆ แบบได้บรรยากาศที่สุด แถมถอดเสื้อผ้าง่ายเวลาจะลงแช่ แต่ก็มีหลายคนที่มากันแบบไปเช้าเย็นกลับ ใครสะดวกแบบไหนก็เชิญตามอัธยาศัย

ใครเคยแช่ออนเซ็นคงรู้ว่า หลังจากแช่น้ำออนเซ็นร้อนๆ ขึ้นมาเนี่ยมันเพลียเนาะ ดังนั้นการจะทำให้เราสามารถแช่หลายๆ บ่อติดกันได้ นักฮ็อปทั้งหลายเขาเลยแช่กันไม่นานมาก อย่างเราปกติจะแช่ราว 15 นาที แต่คราวนี้ลดเหลือแค่บ่อละราว 5 นาทีก็พอ แต่…มีคนแช่เร็วกว่าเร็วอีกอะ! คือแทบจะเอาตัวจุ่มลงมาสัก 15 วิแล้วก็พรวดออกไป (นึกภาพเอาผักจุ่มแป้งโกกิแล้วโยนลงกะทะน้ำมัน) คือ…กระเหรี่ยงเอ๋น้อยนั่งงงอยู่ในบ่อ พวกเจ๊ๆ จะรีบไปไหนกันค้าาาาาาา

โดยเฉพาะสภาพในห้องเปลี่ยนเสื้อผ้า บางทีเห็นแล้วก็ฮานะ คือพอพุ่งตัวเข้าไปได้ก็รีบร้อนถอดเสื้อผ้ากันอย่างกับกำลังแข่งไตรอะลอนอย่างนั้นน่ะ ออนเซ็นมันควรจะเป็นอะไรที่ชิลล์ รีแล็กซ์ ไม่ใช่เรอะ…ดูเหมือนเป็นอะไรที่ผิดจุดประสงค์นิดๆ แต่ก็สนุกดีที่ได้เห็น

ปล.รูปบ่อเอามาจากเว็บอื่น เพราะเค้าไม่อนุญาตให้ถ่าย ถ้าเป็นเราก็กลัวนะ…ชั้นเปลือยแช่ๆ อยู่แล้วเธอถือกล้องมานี่ก็ผวานะเฟร้ย!! แต่ถ้าไม่เห็นใครแช่เราเองก็แอบย่องไปถ่ายเหมือนกัน หุหุ ดูรูปจากเว็บไซต์ทางการเค้าจะสวยงามกว่าอีก คลิกที่นี่จ้ะ ส่วนออนเซ็นอื่นๆ ที่ไปมาเขียนไว้ด้านล่างนี้นะ ออนเซ็นส่วนใหญ่เปิดตั้งแต่เช้าตรู่ถึง 3-4 ทุ่ม

Yamamizuki Onsen (เปิด 8.30-21.00 น.)
เป็นออนเซ็นมีชื่อ และเป็นเป้าหมายของคอออนเซ็นเลยทีเดียว ระบบจัดการอะไรเขาดีมาก ถ้าใครอยู่อีกฟากของเมือง เขาจะมีรถตู้มารับทุกๆ 30 นาที บริเวณเยื้องๆ กับ tourist info (ตัวเมืองเล็กๆ นี้คล้ายจะแบ่งเป็น 2 โซน โดยมีทุ่งนาและเขาคั่นกลาง) รถจะไปจอดหน้าออนเซ็นชนิดไม่ต้องเดินเลย

ที่นี่มี tea house รองรับเป็นกิจจะ (สำหรับคนที่ไม่แช่ หรือแช่เสร็จก่อนอีกคนแล้วมานั่งรอ) บริการกาแฟ อาหาร และมีแมวยักษ์เรียกแขก 1 ตัว มีล็อกเกอร์ให้เก็บของมีค่าเสร็จสรรพ เค้ามีบ่อแยกให้แขกเรียวกังแช่ต่างหาก แต่บ่อแขกขาจรที่เราได้แช่ก็แจ่มมากๆๆ คือเป็นบ่อเปิดเอาต์ดอร์ริมลำธารธรรมชาติ ได้ยินเสียงน้ำซัดสาดซู่ๆ ซ่าๆ ตลอดเวลา คือมันสุดยอดมากๆ เหมือนแช่น้ำอยู่กลางป่าจริงๆ เลยอ่า ชอบฝุดๆ

ตอนแรกที่เปิดประตูกระท่อมเปลี่ยนเสื้อผ้าออกไปนี่เย็นเฉียบลมตึงขนลุกซู่ แต่พอลดตัวลงแช่น้ำอุ่นจัดแล้วโอย….ความสุขมันอยู่ตรงเน้ ช่วงนั้นฝนลงเม็ดเปาะปะพอเป็นกระสัย เลยเอาผ้าที่พนักงานคุณป้าเตรียมให้มาแปะลงบนหัว ใช้เวลาแช่พอประมาณเพราะไม่อยากยมกลางทาง เพราะหลังจากแช่บ่อนี้แล้ว เรากะแช่อีกบ่อนึง แล้วเดินขึ้นเขาชมธรรมชาติด้วย

Sato no Yu Waraku
จาก Yamamizuki เราเดินเลี้ยวซ้ายขึ้นเขาต่อไปอีกเรียวกังนึง ซึ่งสัญลักษณ์เป็นรูปแมวกับจันทร์เสี้ยว ที่นี่สงบมากเหมือนไม่มีกระทั่งเจ้าหน้าที่อยู่เลยด้วยซ้ำ (แต่มี) มีบ่อ 2 บ่อคือเอาต์ดอร์กับ cave style ซึ่ง….วันที่เราไปผู้หญิงได้แช่บ่อแบบถ้ำ แลดูน่ากัวนิดๆ ขณะที่บูได้บ่อเอาต์ดอร์ (การได้แช่บ่อไหนก็ขึ้นอยู่กับดวงอย่างมาก เพราะเรียวกังแต่ละแห่งทำบ่อไม่เหมือนกัน และแต่ละวันจะสลับชายหญิงไปเรื่อยๆ) นั่งแช่ได้แป๊บนึงก็มีป้าๆ 3 คนเข้ามาแช่แบบความไวแสง แล้วพุ่งร่างออกจากเรียวกังก่อนเราซะอีก…อะไรกันนี่

Ikoi Ryakan
เป็นออนเซ็นแรกที่เราไปจุ่มตัว หลังจากเก็บกระเป๋าที่เรียวกังแล้ว คนค่อนข้างพลุกพล่าน เนื่องจากตั้งอยู่ในเมืองใกล้ถนนของที่ระลึก และว่ากันว่าเป็นหนึ่งในออนเซ็นที่ดีที่สุดในเมือง เลยกลายเป็นที่แวะของหลายๆ คน วันนี้ผู้หญิงได้ห้องปิดไม่ใช่เอาต์ดอร์ เลยอดสัมผัสธรรมชาติเลย เค้ามีให้เลือกแช่ 2 บ่อ บ่อแรกติดห้องเปลี่ยนเสื้อ มีเสาไม้แขวนให้จับตอนแช่น้ำได้ด้วย (ก็เพิ่งเคยเห็น) กับบ่อล่างที่มีผนังไม้ล้อมมิดชิด แต่ได้ยินเสียงลำธารไหลซู่ๆ อยู่ด้านล่าง (บูบอกฉันแช่บ่อริมธาร) ที่นี่ไม่มีแชมพูสบู่ไรให้ทั้งสิ้น เราแค่เอาตัวราดๆ น้ำล้างตัว (เย็นเฉียบ!) แล้วก็ลงไปแช่

ด้วยความที่เราได้บ่อปิด เลยทำให้ไม่ค่อยประทับใจที่นี่เท่าไร แต่อุณหภูมิน้ำที่นี่เค้าทำดี คือร้อนจัดแต่ไม่ร้อนจี๋ ลงแช่แล้วสบายร่างมาก

Kurogawaso
เป็นที่ๆ เราชอบรองลงมาจากอันแรก หนึ่งเพราะมีทั้งบ่ออินดอร์และเอาต์ดอร์ และสองคือคนค่อนข้างน้อย ไปทีไรได้แช่คนเดียวตลอด ยิ่งตอนเช้าตรู่ลุกจากที่นอนมาแช่ตัวแบบที่เปลือกตายังถูกขี้ตาเชื่อมติดกันอยู่แล้วมัน ฮื้มมมม….สบ๊ายสบายล่ะ ที่เหนื่อยๆ เดินทางข้ามเมืองกันทุกวันมันมลายหายไปหมดเลย
บ่อนอกของเค้าปกคลุมด้วยต้นเมเปิ้ล น้ำสีฟ้าใสสวยสบายตามาก แถมตรงผนังข้างบ่อมีรูเล็กๆ ให้หญิงชายที่เป็นสามีพันยา ได้ใช้เป็นช่องทางการติดต่อกันด้วย ฮ่าๆๆ

เดินเขาเบาๆ

อ่านจากบล็อกคนนึง บอกว่า Kurogawa มีเส้นทางเดินเขาเลาะธรรมชาติที่สวยทีเดียว เลยถามคุณป้าพนง.เทพจากเรียวกัง ก็ได้ความว่าน่าจะใช้เวลาราว 1 ชม.ถึงจะเดินครบรอบ

ดังนั้นจากออนเซ็นมาสคอตแมว  Sato no Yu Waraku เราเดินขึ้นเขาต่อไปอีก สองข้างทางเริ่มไม่ร่มรื่นชื้นมอสเฟิร์นเกาะเหมือนที่ผ่านมา แต่เป็นเนินหญ้าพุ่งขึ้นเขา เพื่อไปดูหินคู่รัก หรือจุดชมวิวสูงสุดอะไรสักอย่าง รถยนต์ 2-3 คันแล่นผ่านไป ใจก็อยากโบกขอไปด้วย แต่การเดินก็สนุกมาก ผ่านป่าสน ป่าใหญ่ ทุ่งหญ้า ลำธาร อะไรหลายๆ อย่างที่ถ้าขับรถเราคงแค่ผ่านเลย

สุดท้ายไม่ได้ขึ้นไปดูหินคู่รัก เพราะดูเวลาแล้วกลัวกลับเข้าเมืองไปขึ้นบัสไม่ทัน ไหนจะต้องเผื่อเวลาหาอาหารใส่ท้องอีก สิริรวมใช้เวลาเดินราวๆ 1 ชม.นิดๆ เป็นทางครึ่งและลงอย่างละครึ่ง

เมนูเต้าหู้ ร้าน
Tofu Cuisine

เราฝากท้องทุกมื้อไว้กับเรียวกัง ยกเว้นมื้อกลางวันก่อนขึ้นรถบัสกลับ ร้านนี้ง่ายมาก มีเซ็ตอาหารให้เลือกราว 3 เซ็ตตามราคา ยิ่งแพงก็ยิ่งมีของให้กินมากขึ้น ส่วนตัวชอบ และคิดว่าเป็นการเปิดมิติการกินอาหารเมนูเต้าหู้ของตัวเองให้กว้างขึ้น ที่สำคัญอร่อย คล้ายๆ จะสุขภาพดี (ของเราเซ็ตละ 2000 เยน)

ร้านอยู่ตรงข้าม tourist information center

รูปอื่นๆ จากเมือง Kurogawa